हरे, आखिर दोष कस्को होर र ?

कोठा मा तास को खाल नारिएको छ । एक कुना मा बिर बहादुर  छ, छोरो भक्ती डराउछ । बिरे पैसा मार्छ, घर आउछ। " ला छोरा, सगुन हो, अलिकती चाख ।" उ छोरोतिर दारुको गिलास तेर्साउछ । बाबुको कर मा भक्ते   चुरुप्प तान्छ, "घाटी पोल्यो" भन्छ ।

……………………दिन बित्छ । तास नारेको ठाउमा  बाबुको नजिकै भक्ते बसेको हुन्छ । " बा उ त्यो पन्जा फाल्न्, सत्ता अठ्ठा झर्छ । " भक्ते त्यसै गर्छ । जित उसैको हुन्छ ।" आज त चाड, खानै पर्छ । नत्र चाड्पर्ब आएको के मज्जा ? "बिरे छोरालाई फेरी दारुको गिलास दिन्छ । "नाई" भन्दा पनि धर नपाएर भक्ते ले मुख बिगार्दै त्यो गिलास रित्याउछ ।

………………….महिना बित्छ । तास खेल्दाखेल्दैको बिरे बोल्छ -" भक्ते, ला एकछिन हेर्, म पिसाब फेरेर आउछु । "जित उसैको हुन्छ, बाबु खुशी हुन्छ । "फेरी अर्को चाड आउछ , आज फलानो चाड, ला ………. पुन्: बिरे आग्रह गर्छ ।

………………..(बर्ष बित्छ्न्) आज बिर बहादुरले छोरा लाई रक्सी खान सिकाउनु परेको छैन । तास खेल्न कर लगाउनु परेको छैन । तास आजै उसले सर्वस्व हारेको छ । रक्सी मातेको भक्ते आज ढोकामा लात्ती बजार्दै थर्कारहेको छ- बा, तिमी मेरो बा हौ, हगी ? ठिक छ । ५०० रुपैया देउ त, खुरुक्क्! म अर्को बोत्तल बियर थप्छु छिटो! त्यतिले त छुदै छोएन।"

आज बिर बहादुर निधार मा हात राखेर पछुतो मान्दै छ- "हरे, आखिर दोष कस्को होर र ?"

-प्रविन कुमार मल्ल